Zosiu,bardzo ciekawy tekst-i taki prawdziwy! :)

Witaj. Dopiero zaczynam przygodę życia podejrzewam. Moje pobubki to chęć bycia zdrowym. Otyłość, depresja, stany lękowe, wtórna bezpłodność, astma i niedoczynność tarczycy. Przeraża mnie to jak bardzo zaniedbalam swój organizm. Cel to normalne życie. Bez ciągłego zmęczenia i problemow z oddychaniem. Chcialabym tez jeszcze jedno dziecko. Mam nadzieję, że ide w dobrą stronę. Pozdrawiam i powodzenia. Będę tu na pewno częściej zaglądać :)

Ten komentarz został usunięty przez autora.

Ciągle byłam w depresyjnym nastroju, nie miałam sił, co chwilę wychodziła mi opryszczka na ustach, jakieś bardzo niedobre rzeczy zaczęły się dziać z moimi dziąsłami. Stwierdzono hashimoto. Dostałam tabletki i standardowe informacje, choroba jest nieuleczalna, nieznane są przyczyny. Do końca życia mam brać tabletki. Żywienie nie ma żadnego znaczenia. Przez wiele lat bezrefleksyjnie poddawałam się wiedzy lekarzy. Owszem zimna przestały atakować, dziąsła doszły do siebie, ale ciągle nie miałam siły. Od tego się zaczęło, zapragnęłam chcieć. Czuć, że chce mi się chcieć. Zaczęłam szukać na necie. Okazało się, że na forach wypowiadali się ludzie, którzy w momencie stwierdzenia choroby bez brania tabletek, zmieniali nawyki żywieniowe i to ich przywracało do pełnego zdrowia. Poczułam się oszukana. Zmieniłam sposób żywienia. Na przełomie ostatnich lat odstawiłam gluten, nabiał, mięso. Wyniki zaczęły się poprawiać. Niestety wpadłam na pomysł odstawienia tabletek bez zmniejszania dawki. To był zły pomysł. Moje wyniki bardzo się pogorszyły. Wróciłam do tabletek, ale zmian żywienia nie zaniechałam. Teraz skłaniam się ku surowemu jedzeniu. Ostanie wyniki znowu się poprawiły. Moim marzeniem jest wyzdrowieć. Wkurza mnie konieczność kontaktu i uzależnienie od lekarzy. Gdyby nie moja choroba nigdy bym nie poczyniła tylu wspaniałych zmian.

wzruszyła mnie Twoja historia i gratuluje, że zostałaś mamą! :) Sama jestem już na początku drogi. Bez glutenu bez jajek i nabiału (nietolerancja); cytrusów, orzechów (alergia). Oczywiście waga poszła ok 5,6 kg w doł i moi bliscy patrzą na moją dietę sceptycznie. Nabiał to nie problem, brakuje mi jajek a poza tym bardzo męczy mnie kwestia tego, iż 'nasze' posiłki są niestety czasochłonne.Troszkę sobie z tym nie radzę, ale walczę ze sobą (wiadomo: praca dom, itd)... Dieta pozwala poczuć się lepiej, ograniczyć rewolucje pokarmowe, trzeba być twardym. Jednak wsparcie otoczenia jest ważne. Zbyt mało osób wie, z czym to się wszystko je. Pozdrawiam i trzymam kciuki za wszystkich :)

W pierwszej kolejności zobacz czym są testy na nietolerancję pokarmowa. Sądzę, że każde zmiany żywieniowe powinno się właśnie od tego zaczynać. Jeżeli dobrze się czujemy jedząc gluten to po jego odstawieniu nasze samopoczucie może się pogorszyć.